Heimelijke en openlijke belangenbehartiging: Drie jaar geheimhouding en het begin van de confrontatie

De Islamitische oproep werd niet in een oogwenk geboren, maar doorliep geleidelijke stadia die begonnen met verhulling en geheimhouding en vervolgens overgingen in openheid en confrontatie. Deze fases waren nodig om een solide basis op te bouwen voor de nieuwe religie in Mekka en om de eerste moslims voor te bereiden om de lasten van de boodschap te dragen. Hoe begon de oproep in het geheim en wat was de aanleiding om hem ondanks de gevaren openbaar te maken?

De geheime uitnodiging: De eerste kern bouwen (drie jaar)

Na de eerste openbaring in de Grot van Hira begon de Profeet Mohammed zijn oproep tot de Islam in het diepste geheim. Deze fase, die ongeveer drie jaar duurde, was cruciaal voor het opbouwen van de eerste kern van gelovigen in een vijandige omgeving.

• Redenen voor geheimhouding: Het voornaamste doel van de geheimhouding was het vermijden van een vroege confrontatie met de Quraysh, die vasthielden aan afgoderij en patriarchale tradities. Door deze geheimhouding kon de oproep rustig groeien en volgelingen krijgen die in de boodschap geloofden en er verantwoordelijkheid voor namen.
• Vroege moslims: De Profeet (vrede en zegeningen van Allah zij met hem) begon met het uitnodigen van degenen die dicht bij hem stonden. Zijn vrouw Khadija bint Khuwaylid was de eerste die in hem geloofde, gevolgd door zijn neef Ali ibn Abi Talib, zijn zoon Zayd ibn Haritha, en zijn goede vriend Abu Bakr al-Siddiq. Zij werden al snel gevolgd door een aantal vroege metgezellen zoals Uthman ibn Affan, Zubayr ibn al-Awwam, Talha ibn Ubaydullah, Saad ibn Abi Waqqas, Abdul Rahman ibn Awf en vele anderen.
• Het centrum van de oproep: Het Huis van Al-Arqam op de berg Safa was een geheim centrum voor de ontmoetingen van de Profeet met de vroege moslims. Daar onderwees hij hen in de Koran en de beginselen van de Islam en bracht hij hen geloof en geduld bij.

De oproep uitspreken: De Quraysh Uitdaging en Confrontatie

Na drie jaar van geheime da’wah gaf Allah Almachtig zijn Profeet toestemming om zijn da’wah openbaar te maken. Dit was een belangrijk keerpunt, toen de moslims van het verbergen naar de openlijke confrontatie gingen.

• Het goddelijke bevel om uit te spreken: De uitdrukkelijke opdracht van God Almachtig aan de Profeet (vrede en zegeningen zij met hem) om de oproep te verkondigen kwam in de volgende uitspraak:فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَأَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِكِينَ (Soera al-Hajar: 94). Daarna besteeg de Profeet (vrede en zegeningen zij met hem) de berg Safa en riep de Qoeraisj op om de boodschap publiekelijk te verkondigen.
• De reactie van de Qoeraysh: De Quraysh accepteerden deze oproep die hun religieuze, economische en sociale status bedreigde niet. Ze beschuldigden de Profeet van magie, waanzin en liegen, en begonnen een campagne van slachtofferschap en intimidatie tegen de Profeet en de moslims.
• Vervolging van vroege moslims: Moslims werden onderworpen aan verschillende soorten marteling en mishandeling. Voorbeelden zijn onder andere:
  • Bilal bin Rabah: Hij werd gemarteld door hem onder de hete zon op het zand te leggen en zware stenen op zijn borst te plaatsen, maar hij zou “Ahad Ahad” zingen.
  • Al Yasser (Ammar, Samia, Yasser): Ze werden onderworpen aan de zwaarste martelingen. Sumaya werd de martelaar, wat haar de eerste martelaar in de Islam maakte, en haar man Yasser werd de martelaar.
  • Velen werden geslagen, belegerd en uitgehongerd.

De standvastigheid en het geduld van de Profeet

Ondanks al deze uitdagingen bleef de Profeet standvastig in de waarheid en geduldig tegenover het kwaad. Zijn oom Abu Talib verdedigde hem, maar hij gaf zich niet gewonnen. De Quraysh bood de Profeet geld en macht om zijn oproep te verlaten, maar hij weigerde categorisch, zijn beroemde uitspraak tegen zijn oom: “Bij Allah, o oom, als ze de zon aan mijn rechterkant en de maan aan mijn linkerkant: “Bij God, o oom, al zetten ze de zon in mijn rechterhand en de maan in mijn linker, ik zou deze zaak niet verlaten totdat God het laat zien of ik verga zonder.”

Epiloog: Onwrikbare regels voor een tijdloze uitnodiging

De fase van geheime en open da’wah was een ware test voor het geloof van de moslims en het geduld van de Profeet (vrede en zegeningen van Allah zij met hem). Deze fase toonde de soliditeit van de oproep en de kracht van het geloof dat niet aan het wankelen werd gebracht door uitdagingen. Het leert ons dat het bouwen van een grote da’wah geduld vereist, wijsheid in progressie, en standvastigheid in het gezicht van tegenspoed. Deze solide fundamenten die de Dawah in het begin legde, maakten de weg vrij voor de verspreiding van de Islam later en bewezen dat het recht onvermijdelijk zal zegevieren, zelfs als de strijd lang duurt.

Wat is volgens jou het belang van gradualisme in dawah?