Het verhaal van Job, vrede zij met hem: Het prachtige geduld en de grote beproeving De reis van dankbaarheid en zekerheid
In de annalen van de eerwaardige profeten is het verhaal van Ayoub, vrede zij met hem, een van de meest diepgaande en inspirerende verhalen, omdat het de hoogste betekenissen belichaamt van prachtig gedulden absoluut vertrouwen in God, zelfs in de donkerste omstandigheden en de zwaarste beproevingen. Ayoub, vrede zij met hem, was een uniek voorbeeld van een gelovige die tegenspoed ontmoette met dankzegging, tegenspoed met zekerheid, en ziekte met lofprijzing, om de mensheid te leren dat tegenspoed slechts een pad is naar hogere rangen, en dat verlichting onvermijdelijk zal komen van een genadige Heer.
Grote zegeningen en pure aanbidding: Ayoub voor het proces
Job, vrede zij met hem, was een nobele profeet, een van de nakomelingen van Ibrahim, vrede zij met hem, en God had hem ontelbare grote zegeningen geschonken. Hij was een rijk man met een overvloed aan land, vee en slaven, en had vele zonen, die allemaal gebruikt werden om God te gehoorzamen en Zijn welbehagen te zoeken. Job, vrede zij met hem, was een voorbeeld van een dankbare, vrome slaaf, die God in al zijn omstandigheden gedenkte en altijd zijn dankbaarheid en goede daden toonde. Zijn leven was een voorbeeld van een rechtschapen en gezegend man die leeft in de zegeningen van deze wereld, maar zijn hart is gehecht aan God Almachtig.
Ayyub, vrede zij met hem, was een voorbeeld van liefdadigheid voor de armen, het eren van de gast, het lenigen van nood en het zorgen voor de zwakken. Hij prees en dankte zijn Heer altijd voor deze zegeningen en het was deze diepe dankbaarheid die hem waardig maakte voor een grote test die zijn geloof op de proef zou stellen en zijn rang in de ogen van God zou verhogen.
De grote test: De test van geduld en zekerheid
Het verhaal van Job, vrede zij met hem, onderging een radicale transformatie. De wijsheid van de Almachtige God verordende dat Job zwaar en zwaar beproefd zou worden om de hele wereld de kracht van zijn geloof en de diepte van zijn geduld te tonen. De kwelling begon met het ene na het andere verlies van wereldse zegeningen. Hij verloor al zijn geld in één nacht en treurde daarna om het verlies van al zijn kinderen, toen het dak van het huis op hen viel en ze stierven. Deze rampen waren genoeg om de hardste harten te doen schudden, maar Job (vrede zij met hem) ontmoette ze met veel geduld, lof en overgave.
Bewijs: De Heilige Koran beschrijft zijn toestand na de beproeving op een allesomvattende manier in de woorden van de Almachtige God:
إِنَّا وَجَدْنَاهُ صَابِرًا ۚ نِّعْمَ الْعَبْدُ ۖ إِنَّهُ أَوَّابٌ
(Surah S: 44).
“Awab” betekent: terugkeren naar zijn Heer door berouw, berouw en herinnering.
Daar bleef het niet bij. Ayyub, vrede zij met hem, kreeg een ongeneeslijke ziekte in zijn lichaam, die zijn gezondheidstoestand sterk verslechterde, en hij bleef bedlegerig voor vele jaren (zeven jaar en achttien maanden, wordt er gezegd, en anderen zeggen iets anders). Vanwege zijn ziekte werd hij gemeden door familieleden en vrienden, en hij bleef alleen achter met zijn rechtschapen en trouwe vrouw, die voor hem bleef zorgen en hem bleef dienen met toewijding en toewijding, werkend en zwoegend om hem eten te brengen en hem te troosten.
In al deze beproevingen sprak Job geen woord van bezwaar of klacht uit. Hij raakte niet in paniek en wanhoopte niet, maar hield zijn tong vochtig door God te gedenken, Hem te loven en te danken en zijn zaken aan zijn Heer toe te vertrouwen. Hij sprak over Gods zegen in zijn gezondheid voor zijn ziekte en dankte God voor zijn vrouw en tong die hij nog had. Hij was een levend voorbeeld van tevredenheid met Gods lot en bestemming.
Het fluisteren van Satan en het gebed van Job: Zich alleen tot God wenden
Satan probeerde Job, vrede zij met hem, te verleiden om zijn geloof te verliezen en zijn geduld te verliezen. Hij fluisterde hem, en misschien ook zijn vrouw, in dat als God van hem hield, Hij hem niet zo zwaar zou hebben getroffen, of dat hij genezing zou moeten zoeken door te klagen. Maar Job was een rots in de branding tegenover de influisteringen van Satan, en hij werd alleen maar geduldiger en zekerder.
Na vele jaren van beproevingen, toen Job zijn geduld had voltooid en de volmaaktheid van dienstbaarheid had aangetoond, wendde hij zich tot zijn Heer met een nederige smeekbede, waarin hij niet om genezing vroeg in de vorm van een bevel of een bezwaar, maar in woorden vol beleefdheid en barmhartigheid, waarin hij zijn zwakheid en zijn behoefte aan de barmhartigheid van zijn Heer erkende.
Bewijs: De Almachtige zei in Soerat al-Anbiya:
وَأَيُّوبَ إِذْ نَادَىٰ رَبَّهُ أَنِّي مَسَّنِيَ الضُّرُّ وَأَنتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ
(Soera al-Anbiya: 83).
Deze smeekbede was een voorbeeld voor elke lijder, een smeekbede die niet klaagt over de Schepper aan het schepsel, maar eerder klaagt over zijn zwakheid en zijn behoefte aan de genade van de Meest Barmhartige.
Gods gunsten: Gebeden beantwoorden en zegeningen teruggeven
De Almachtige God verhoorde het gebed van zijn profeet Job. Hij zei hem met zijn voet op de grond te slaan, wat hij deed, en er ontsprong een koele waterbron. Hij zei hem ervan te drinken en zich te wassen.
Bewijs: De Almachtige zei in Surah S:
ارْكُضْ بِرِجْلِكَ ۖ هَٰذَا مُغْتَسَلٌ بَارِدٌ وَشَرَابٌ
(Surah S: 42).
Job dronk en waste zich, en door de kracht van God werd de ziekte verwijderd en keerde zijn lichaam gezond en wel terug, mooier dan het was geweest. Niet alleen dat, maar God herstelde zijn rijkdom en vermenigvuldigde het, herstelde zijn kinderen, herenigde hem met zijn familie en nageslacht en verhoogde zelfs zijn gulheid vele malen. Dit was een grote beloning voor zijn geduld en dankbaarheid.
Bewijs: De Almachtige zei in Soerat al-Anbiya:
فَاسْتَجَبْنَا لَهُ فَكَشَفْنَا مَا بِهِ مِن ضُرٍّ ۖ وَآتَيْنَاهُ أَهْلَهُ وَمِثْلَهُم مَّعَهُمْ رَحْمَةً مِّنْ عِندِنَا وَذِكْرَىٰ لِلْعَابِدِينَ
(Soera al-Anbiya: 84).
“En gelijk hen met hen.” Dat wil zeggen, God herstelde zijn zonen die gestorven waren, en voorzag hem van dezelfde of meer van hen.
Epiloog: Tijdloze lessen in geduld, dankbaarheid en zekerheid
Het verhaal van Job, vrede zij met hem, is een complete leerschool in de lessen van geloof en leven:
- De grootsheid van geduld: Echt geduld is niet alleen het verdragen van pijn, maar het is het aanvaarden van Gods oordeel, het afzien van klagen en jaloezie, en het afrekenen met God. Ayoub, vrede zij met hem, had geduld als geen ander en hij was de geduldigste slaaf.
- Het belang van dankzegging in goede en slechte tijden: Ayoub, vrede zij met hem, was dankbaar in zijn zegeningen en bleef dankbaar in zijn verdrukkingen, wat benadrukt dat dankzegging een aanbidding is die niet gekoppeld is aan het verdwijnen van zegeningen, maar een permanente staat van het hart is.
- Lijden is een zegen, geen vloek: Het verhaal leert ons dat beproevingen goddelijke testen zijn om het geloof te verfijnen, cijfers te verhogen en slechte daden goed te maken. Ze zijn het bewijs van Gods liefde voor de rechtvaardige dienaar.
- Zich alleen tot God wenden: In de meest wanhopige tijden wendde Ayoub zich alleen tot zijn Heer, en zijn gebed was een van de krachtigste gebeden, omdat het een gebed was van zwakheid en armoede tot de Almachtige en Barmhartige.
- De zekerheid van vreugde na tegenspoed: Na zo’n lange en zware beproeving kwam de grote opluchting van God, die bevestigde dat er na de beproeving gemak zal zijn en dat opluchting nabij is, hoe lang de beproeving ook duurt.
Het verhaal van Job, vrede zij met hem, is een boodschap van hoop voor iedere getroffene en een constante herinnering dat de kracht van het geloof en tevredenheid met Gods oordeel de sleutels zijn tot waar geluk in deze wereld en overleven in het hiernamaals. Het is een verhaal dat vereeuwigd is in de harten van de gelovigen en hen leert om “gehoorzaam” te zijn aan God, terugkerend naar Hem in al hun omstandigheden, geduldig en dankbaar, gelovend dat Zijn genade zich uitstrekt tot alles.
Wat is de belangrijkste les die het verhaal van Job (vrede zij met hem) je heeft nagelaten nadat je het zo gedetailleerd hebt gelezen?
