De verzoening van Hudaibiya: De sleutel tot de verovering De strategie en het diplomatieke inzicht van de Profeet
In het zesde jaar van de Hijrah gingen de Profeet (PBUH) en zijn metgezellen op weg om Umrah te verrichten, maar de Quraysh verhinderden hen Mekka binnen te gaan. In deze omstandigheden vond de verzoening van Hudaibiyaplaats, die aan de oppervlakte onrechtvaardig leek voor de moslims, maar in feite een duidelijke verovering was en een teken van de diplomatieke scherpzinnigheid van de Profeet. Wat is het verhaal van deze verzoening en hoe leidde het tot de realisatie van de Grote Verovering?
De Umrah-reis en het verbod van de Quraysh
De Profeet verliet Madinah in Dhu al-Qa’dah in het zesde jaar van de Hijrah, met ongeveer 1400 metgezellen, om naar het Heilige Huis van Allah te gaan om Umrah te verrichten. Hij had geen wapens behalve zwaarden in hun scheden, waarmee hij de intentie van vrede en Umrah en geen oorlog aangaf. Toen het nieuws van de komst van de moslims de Qoeraysh bereikte, drongen zij erop aan om hen te verhinderen Mekka binnen te gaan, uit angst voor hun status en waardigheid, en stuurden Urwa bin Masoud al-Thaqafi en anderen om te onderhandelen.
De Bay’ah van Radwan: Vervulling van de gelovigen
Terwijl de onderhandelingen aan de gang waren, stuurde de Profeet Uthman ibn Affan (moge Allah tevreden met hem zijn) naar de Quraysh om te onderhandelen, maar Uthman was te laat, en het nieuws van zijn moord ging rond. De Metgezellen zwoeren trouw aan de Profeet onder een boom in een plaats bekend als Hudaibiya, om te vechten tot de dood om Uthman te wreken. Deze belofte, bekend als de Belofte van Al-Radwan, was het bewijs van het oprechte geloof van de Metgezellen en hun bereidheid om offers te brengen ter wille van Allah en Zijn Boodschapper.
Bewijs: De Heilige Koran vermeldt deze gezegende eed van trouw in Soera Al-Fath:
لَّقَدْ رَضِيَ اللَّهُ عَنِ الْمُؤْمِنِينَ إِذْ يُبَايِعُونَكَ تَحْتَ الشَّجَرَةِ فَعَلِمَ مَا فِي قُلُوبِهِمْ فَأَنزَلَ السَّكِينَةَ عَلَيْهِمْ وَأَثَابَهُمْ فَتْحًا قَرِيبًا
(Soera al-Fath: 18).
Verzoeningsclausules: Bitter, maar open
Nadat het duidelijk was geworden dat Uthmaan niet gedood was, en na moeizame onderhandelingen, werd er een verzoening getekend tussen de Profeet (vrede zij met hem) en Suhail ibn Amr, die de Qoeraysh vertegenwoordigde. De voorwaarden van deze verzoening leken oneerlijk voor de moslims, waarvan de belangrijkste waren:
- Een tienjarig staakt-het-vuren.
- Moslims zullen dit jaar terugkeren naar Madinah zonder Umrah te verrichten, en zullen volgend jaar terugkeren om het te verrichten.
- Wie van de Qoeraysh als moslim tot de Profeet komt, zal tothen worden teruggebracht, en wie van de moslims als afvallige tot de Qoeraysh komt, zal niet tot hen worden teruggebracht.
- Elke stam die een verbond wil aangaan met moslims of Qoeraysh is vrij om dat te doen.
Sommigen van de Metgezellen, onder leiding van Umar ibn al-Khattab (moge Allah tevreden met hem zijn), maakten bezwaar tegen deze voorwaarden, en zagen ze als een belediging voor de moslims. Echter, de Profeet, in zijn wijsheid, zag wat anderen niet zagen, en was ervan overtuigd dat deze verzoening goed zou zijn voor de moslims.
Bewijs: De details van deze clausules staan vermeld in Sahih al-Bukhari en andere boeken van Sunnah en Sira.
De wijsheid en vooruitziendheid van de Profeet: De Onthulde Verovering
De wijsheid van de Profeet werd al snel duidelijk. De Heilige Koran beschrijft deze verzoening als een “verovering”.
Bewijs: De Almachtige God zei:
إِنَّا فَتَحْنَا لَكَ فَتْحًا مُّبِينًا
(Soera al-Fath: 1).
Hoe was de verzoening van Hudaibiya een verovering?
- De Quraysh erkennen de moslims als politieke macht: Voor het eerst wordt er een verdrag gesloten met de moslims, waarin hun staatschap in Medina stilzwijgend wordt erkend.
- De oproep vrij verspreiden: De onderbreking van de gevechten gedurende tien jaar stelde de moslims in staat om de oproep vrijer te verspreiden onder de Arabische stammen, zonder angst voor de oorlogsvoering van de Quraysh. Meer mensen werden moslim gedurende deze periode dan in alle voorgaande jaren.
- De stammen sloten een verbond met de Profeet: De Khuza’a-stam sloot een verbond met de moslims, terwijl de Bakr-stam een verbond sloot met de Quraysh. Dit speelde een grote rol in de daaropvolgende gebeurtenissen.
- Voorbereiding op de verovering van Mekka: De schijnbaar oneerlijke voorwaarde (het terugsturen van degenen die als moslims komen) duurde niet lang, want de ervaring bewees dat het in het voordeel van de moslims was. De schending door de Quraysh van de niet-aanvalsclausule tegen de moslim bondgenoten (toen Bakr Khuza’a aanviel) was de directe oorzaak van de verovering van Mekka twee jaar later.
Conclusie: Goddelijke strategie en profetische diplomatie
De verzoening van Hudaybiyyah is een uniek voorbeeld in de biografie van de Profeet van wijs leiderschap dat kijkt naar de verstrekkende gevolgen en het ogenschijnlijke opoffert om de grotere belangen te bereiken. Deze verzoening was een les in diplomatie en geduld, en een grote verovering voor de moslims, niet minder belangrijk dan de militaire veroveringen. Het bewijst dat wijsheid en vooruitziendheid, met vertrouwen op God, overwinningen kunnen behalen die in eerste instantie niet zichtbaar zijn voor het blote oog, maar tot groot goed leiden.
Wat is de belangrijkste wijsheid die je hebt geleerd van de beslissing van de Profeet om de verzoening van Hudaibiyate accepteren ?
