Het verhaal van Noach, vrede zij met hem: De Grote Zondvloed en de Ark van het Geloof
In de lange geschiedenis van de mensheid zijn de verhalen van de profeten bakens van leiding, met grote lessen in geduld, volharding en zekerheid van Gods belofte. Het verhaal van Noach, vrede zij methem, de profeet die zijn volk duizend jaar maar vijftig jaar lang opriep en hun ongeloof en koppigheid onder ogen zag, en hun einde was de grote overstroming, en de overleving van hen die met hem in het schip van geloof geloof geloofden.
De roep van Noach: Duizend jaar maar vijftig
God stuurde Noach (vrede zij met hem) naar zijn volk, dat afgoden aanbad en mensen tot polytheïsme opriep. Noach begon zijn oproep met vriendelijkheid en wijsheid, hij riep hen op om God alleen te aanbidden en waarschuwde hen voor Zijn bestraffing. Hij riep hen dag en nacht, in het geheim en openlijk, en wanhoopte niet ondanks hun onwil en ongeloof. Zijn oproep duurde eeuwen, duizend jaar op vijftig na, terwijl hij werd geconfronteerd met spot, bespotting en koppigheid van zijn volk.
Bewijs: De Heilige Koran beschrijft het geduld van Noach en zijn aanhoudend roepen in het gezegde:
قَالَ رَبِّ إِنِّي دَعَوْتُ قَوْمِي لَيْلًا وَنَهَارًا (5) فَلَمْ يَزِدْهُمْ دُعَائِي إِلَّا فِرَارًا (6) وَإِنِّي كُلَّمَا دَعَوْتُهُمْ لِتَغْفِرَ لَهُمْ جَعَلُوا أَصَابِعَهُمْ فِي آذَانِهِمْ وَاسْتَغْشَوْا ثِيَابَهُمْ وَأَصَرُّوا وَاسْتَكْبَرُوا اسْتِكْبَارًا (7)
(Soera Noach: 5-7).
Zij waren zo koppig dat zij tegen hem zeiden: “Als jij niet ophoudt, o Noach, dan behoor jij tot het gestenigde volk.” (De dichters: 116).
Gods bevel om een schip te bouwen: Voorbereiding om te overleven
Na al die jaren van prediking en Noachs wanhoop over het geloof van zijn volk, openbaarde God hem dat niemand van zijn volk zou geloven, behalve zij die geloofden, en gaf hem de opdracht om een groot schip te bouwen. Dit was verrassend, want Noach woonde in een woestijngebied zonder rivieren of zeeën in de buurt, en het bouwen van een schip van deze grootte zou veel inspanning vergen.
Noach (vrede zij met hem) begon de ark te bouwen, en zijn volk kwam voorbij en bespotte hem, zeggende: “Bouw jij een schip in de woestijn?” Maar Noach wist dat dit Gods gebod was en dat er een grote wijsheid achter zat. De bouw van de ark was een test voor Noach en degenen die met hem geloofden, en een bevestiging van de zekerheid van Gods belofte, zelfs als die aan de oppervlakte onmogelijk lijkt.
Bewijs: De Almachtige God zei:
وَاصْنَعِ الْفُلْكَ بِأَعْيُنِنَا وَوَحْيِنَا وَلَا تُخَاطِبْنِي فِي الَّذِينَ ظَلَمُوا ۖ إِنَّهُم مُّغْرَقُونَ
(Soera Hoed: 37).
De Grote Zondvloed: De vernietiging van de onderdrukkers en de redding van de gelovigen
Toen de bouw van de ark voltooid was, kwam Gods bevel om de zondvloed te beginnen. De hemel begon te regenen met een ongekende intensiteit en de aarde barstte uit in waterbronnen. Het water steeg met een enorme snelheid en zette alles onder water. God beval Noach om elk van de twee paren in de ark te dragen, en om zijn familie mee te nemen, behalve degenen die al verteld waren, en degenen die met hem geloofden.
De zondvloed was een verwoestende kwelling voor de onrechtvaardigen, die logen en Gods tekenen hoogmoedig negeerden. Zelfs Noachs zoon, die weigerde aan boord van het schip te gaan omdat hij dacht dat hij zou schuilen in een berg die hem zou beschermen tegen het water, verdronk samen met degenen die verdronken.
Bewijs: De Koran beschrijft het tafereel van de zondvloed en de verdrinking van Noachs zoon:
وَهِيَ تَجْرِي بِهِمْ فِي مَوْجٍ كَالْجِبَالِ وَنَادَىٰ نُوحٌ ابْنَهُ وَكَانَ فِي مَعْزِلٍ يَا بُنَيَّ ارْكَب مَّعَنَا وَلَا تَكُن مَّعَ الْكَافِرِينَ (42) قَالَ سَآوِي إِلَىٰ جَبَلٍ يَعْصِمُنِي مِنَ الْمَاءِ ۚ قَالَ لَا عَاصِمَ الْيَوْمَ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ إِلَّا مَن رَّحِمَ ۚ وَحَالَ بَيْنَهُمَا الْمَوْجُ فَكَانَ مِنَ الْمُغْرَقِينَ (43)
(Soera Hoed: 42-43).
Het schip van Noach en de mensen erop overleefden, reizend in golven als bergen, door Gods bevel en zorg, totdat het tot rust kwam op de berg Joudi.
Het einde van de zondvloed: Stabilisatie en een nieuw begin
Nadat de onderdrukkers waren omgekomen, beval God de hemel zijn water vast te houden en de aarde zijn water in te slikken, zodat de ark zich op de berg Jodi vestigde. Noach en zijn metgezellen gingen van boord om een nieuw leven te beginnen op een zuiver land, vrij van polytheïsme en onrecht. Dit was het begin van een nieuwe wereld, een wereld die alleen in God gelooft en Zijn zegeningen waardeert.
Epiloog: Tijdloze lessen uit het verhaal van Noach
Het verhaal van Noach (vrede zij met hem) is een van de grote verhalen die onvergetelijke lessen bevat:
- Geduld en volharding: Noach, vrede zij met hem, was meer dan negen eeuwen geduldig met zijn roep, en dit is een geweldige les in het volharden in principes, hoe lang het ook duurt en hoe hardnekkig het ook is.
- De zekerheid van Gods belofte: Het bouwen van de ark in de woestijn en vervolgens het overleven van de zondvloed benadrukt de volledige zekerheid van Gods belofte en Zijn macht die alle verbeelding te boven gaat.
- De gevolgen van ongeloof en koppigheid: Het verhaal is een duidelijke waarschuwing voor de gevolgen van het ongelovig zijn van de boodschappers en het volharden in onwaarheid, want de goddelijke bestraffing kan plotseling komen.
- Het belang van gehoorzaamheid aan Gods bevel: Zelfs als het aan de oppervlakte onlogisch lijkt (een schip bouwen in de woestijn), is gehoorzaamheid aan Gods bevel de manier om te overleven.
- Gods barmhartigheid voor de gelovigen: Ondanks de ernst van de kwelling die de onrechtvaardigen overkwam, spaarde God Noach en degenen die met hem geloofden met Zijn barmhartigheid.
Het verhaal van Noach (vrede zij met hem) is een constante herinnering dat waar geloof, geduld en vertrouwen op God de sleutels zijn om in deze wereld en de volgende te overleven en dat God Zijn rechtvaardige dienaren niet in de steek laat.
Wat is de belangrijkste les die je uit het verhaal van Noachhebt geleerd ?
