داستان عیسی بن مریم علیه السلام: تولدی معجزه آسا، پیامی از رحمت و عروج او به آسمان
در سرگذشت پیامبران بزرگوار، داستان عیسی بن مریم علیه السلام، از تولد بی‌نظیرش تا عروجش به آسمان، به عنوان یک معجزه الهی در تمام جزئیاتش آشکار شده است. این داستانی است که دل‌ها را الهام می‌بخشد، قدرت عظیم و رحمت گسترده خداوند را نشان می‌دهد و نمونه زنده‌ای از پیامبری را ارائه می‌دهد که با پیام عشق و مدارا فرستاده شده و بر توحید ناب خداوند یگانه تأکید دارد.
تولد معجزه‌آسا: مریم باکره و پاکی الهی
داستان عیسی علیه السلام با مادرش، مریم باکره ، بانوی پاک و پرهیزگاری که خداوند او را بر همه زنان برگزید و پاک کرد، آغاز می‌شود. مریم علیه السلام خود را وقف خدمت به بیت المقدس کرد و تحت مراقبت حضرت زکریا علیه السلام پرورش یافت. او الگویی از تقوا و عبادت بود.
در حالی که مریم در محراب خود مشغول عبادت بود، فرمان الهی با معجزه‌ای بی‌سابقه به او رسید. خداوند جبرئیل علیه السلام را به صورت انسانی عادی نزد او فرستاد تا او را به پسری پاکدامن که پیامبر خواهد بود، بشارت دهد. مریم پاکدامن شگفت‌زده شد و گفت: «چگونه ممکن است من پسری داشته باشم در حالی که هیچ انسانی با من تماس نگرفته و من زن بدکاری نیستم؟» (مریم: 1) 20).
شواهد: قرآن کریم گفتگوی جبرئیل با مریم و بیان قدرت خداوند را در سوره مریم به تصویر می‌کشد:
قَالَ إِنَّمَا أَنَا رَسُولُ رَبِّكِ لِأَهَبَ لَكِ غُلَامًا زَكِيًّا (19) قَالَتْ إِنِّي أَعُوذُ بِالرَّحْمَٰنِ مِنكَ إِن كُنتَ تَقِيًّا (18) قَالَ كَذَٰلِكِ قَالَ رَبُّكِ هُوَ عَلَيَّ هَيِّنٌ ۖ وَلِنَجْعَلَهُ آيَةً لِّلنَّاسِ وَرَحْمَةً مِّنَّا ۚ وَكَانَ أَمْرًا مَّقْضِيًّا (21)
(مریم: 19-21).
اراده‌ی خدا برتر از هر دلیلی بود، پس جبرئیل به فرمان خدا در جیب پیراهن او (یا در آن) دمید و مریم به معجزه‌ی الهی به عیسی علیه السلام باردار شد تا آیتی برای جهانیان و دلیلی بر عظمت خالق باشد.
تولد و آشکار شدن برای مردم: حکمت دفاع الهی
وقتی مریم به عیسی باردار شد، در مکانی دورافتاده از مردم کناره گرفت. وقتی درد زایمان فرا رسید، زیر تنه درخت خرمایی پناه گرفت. او بسیار غمگین بود و آرزو می‌کرد که زودتر بمیرد. اما خداوند آرامش را بر او نازل کرد و به او دستور داد از خرما بخورد و از چشمه ای که زیر پایش جوشیده بود، بنوشد.
دلیل: خداوند متعال در سوره مریم فرمود:
فَنَادَاهَا مِن تَحْتِهَا أَلَّا تَحْزَنِي قَدْ جَعَلَ رَبُّكِ تَحْتَكِ سَرِيًّا (24) وَهُزِّي إِلَيْكِ بِجِذْعِ النَّخْلَةِ تُسَاقِطْ عَلَيْكِ رُطَبًا جَنِيًّا (25) فَكُلِي وَاشْرَبِي وَقَرِّي عَيْنًا ۖ فَإِمَّا تَرَيِنَّ مِنَ الْبَشَرِ أَحَدًا فَقُولِي إِنِّي نَذَرْتُ لِلرَّحْمَٰنِ صَوْمًا فَلَن أُكَلِّمَ الْيَوْمَ إِنسِيًّا (26)
(مریم: 24-26).
سپس مریم با قومش در حالی که نوزادش را در آغوش داشتند، بازگشت. وقتی او را دیدند، بارداری‌اش را محکوم کردند و اتهامات سنگینی علیه او مطرح کردند. او در موقعیتی ناخوشایند قرار داشت، اما به فرمان خدا، سخنی نگفت، بلکه به نوزادش عیسی اشاره کرد.
شواهد: قرآن به این وضعیت معجزه‌آسا اشاره می‌کند:
فَأَتَتْ بِهِ قَوْمَهَا تَحْمِلُهُ ۖ قَالُوا يَا مَرْيَمُ لَقَدْ جِئْتِ شَيْئًا فَرِيًّا (27) يَا أُخْتَ هَارُونَ مَا كَانَ أَبُوكِ امْرَأَ سَوْءٍ وَمَا كَانَتْ أُمُّكِ بَغِيًّا (28) فَأَشَارَتْ إِلَيْهِ ۖ قَالُوا كَيْفَ نُكَلِّمُ مَن كَانَ فِي الْمَهْدِ صَبِيًّا (29) قَالَ إِنِّي عَبْدُ اللَّهِ آتَانِيَ الْكِتَابَ وَجَعَلَنِي نَبِيًّا (30)
(مریم: 27-30).
و اینجا بزرگترین معجزه بود: عیسی علیه السلام در حالی که هنوز نوزادی در گهواره بود، سخن گفت و از معصومیت مادرش دفاع کرد و پیامبری و بندگی خود را برای خدا اعلام نمود تا زبان سرزنش کنندگان را خاموش کند و دلیل روشنی بر قدرت خدا باشد.
پیام نبوت: معجزات شگفت‌انگیز و دعوت به توحید
عیسی علیه السلام بزرگ شد و از جانب خدا به پیامبری بنی اسرائیل مبعوث گردید. خداوند او را با معجزات فراوان و بزرگی که به هیچ پیامبر دیگری مانند آن داده نشده بود، تأیید کرد تا حقیقت نبوتش را برای آنها ثابت کند:
- زنده کردن مردگان به اذن خدا: او در مردگان می‌دمید و آنها زنده می‌شدند.
- شفای نابینا و مبتلا به جذام: او کودک نابینا (نابینا) و مبتلایان به جذام لاعلاج را شفا می‌داد.
- آفرینش پرندگان از گِل: او از گِل، پرنده‌ای می‌ساخت، سپس در آن می‌دمید و به اذن خدا، پرنده می‌شد.
- غیب گفتن: به مردم خبر می‌داد که چه می‌خورند و چه در خانه‌هایشان ذخیره می‌کنند.
شواهد: قرآن این معجزات را در سوره آل عمران آیه ۱ ذکر می‌کند.
وَرَسُولًا إِلَىٰ بَنِي إِسْرَائِيلَ أَنِّي قَدْ جِئْتُكُم بِآيَةٍ مِّن رَّبِّكُمْ ۖ أَنِّي أَخْلُقُ لَكُم مِّنَ الطِّينِ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ فَأَنفُخُ فِيهِ فَيَكُونُ طَيْرًا بِإِذْنِ اللَّهِ ۖ وَأُبْرِئُ الْأَكْمَهَ وَالْأَبْرَصَ وَأُحْيِي الْمَوْتَىٰ بِإِذْنِ اللَّهِ ۖ وَأُنَبِّئُكُم بِمَا تَأْكُلُونَ وَمَا تَدَّخِرُونَ فِي بُيُوتِكُمْ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لَّكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ
(آل عمران: 49).
رسالت او این بود که بنی‌اسرائیل را به ایمان به یگانگی خداوند یگانه، ترک شرک، ایمان به هدایتی که او آورده بود، تصدیق تورات پیش از خود و بشارت دادن به پیامبری که پس از او خواهد آمد و نامش احمد (محمد صلی الله علیه و آله و سلم) است، فرا بخواند.
حواریون و توطئه: ایمان و فریب
تعداد کمی از قوم عیسی به او ایمان آوردند که به عنوان حواریون شناخته می‌شدند. آنها حامیان و پیروان وفادار او بودند. اما اکثر بنی‌اسرائیل او را انکار کردند، لجاجت ورزیدند و به خاطر معجزاتی که خدا به او داده بود، به او حسادت ورزیدند. آنها حتی نقشه قتل او را کشیدند.
وقتی عیسی کفر و اصرار آنها را بر آزارشان حس کرد، خداوند این تشبیه را بر مرد دیگری (گفته شده که او از کسانی بود که به عیسی تهمت زده بودند یا از دشمنان او) انداخت، پس او را کشتند و به صلیب کشیدند، به گمان اینکه او عیسی است.
عروج عیسی به آسمان: پایان یک معجزه و آغاز انتظار
اما خداوند متعال، عیسی علیه السلام را از توطئه قتل و مصلوب کردن نجات داد. او باعث کشته شدن او نشد، بلکه او را با جسم و روحش به سوی خود بالا برد.
شواهد: قرآن کریم در سوره نساء آیه ۲ به حقیقت معراج او اشاره می‌کند.
وَقَوْلِهِمْ إِنَّا قَتَلْنَا الْمَسِيحَ عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ رَسُولَ اللَّهِ وَمَا قَتَلُوهُ وَمَا صَلَبُوهُ وَلَٰكِن شُبِّهَ لَهُمْ ۚ وَإِنَّ الَّذِينَ اخْتَلَفُوا فِيهِ لَفِي شَكٍّ مِّنْهُ ۚ مَا لَهُم بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِلَّا اتِّبَاعَ الظَّنِّ ۚ وَمَا قَتَلُوهُ يَقِينًا (157) بَل رَّفَعَهُ اللَّهُ إِلَيْهِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا (158)
(زنان: 157-158).
خداوند او را زنده به سوی خود برانگیخت و در آخرالزمان باز خواهد گشت تا بر اساس شریعت اسلام حکومت کند، دجال را بکشد، صلیب را بشکند و حقیقت را آشکار سازد.
نتیجه‌گیری: درس‌هایی در قدرت، رحمت و توحید
داستان عیسی بن مریم (ع) در عظمت و معجزاتش بی‌نظیر است و درس‌های عمیقی به ما می‌آموزد:
- قدرت مطلق الهی: تولد او بدون پدر، سخن گفتن او در گهواره و معجزات او در زنده کردن مردگان و شفای بیماران، همگی گواه روشنی بر بی‌حد و حصر بودن قدرت خداوند هستند.
- پیام رحمت و مدارا: پیام حضرت عیسی علیه السلام بر پایه عشق، رحمت و مدارا بود و به توحید خالص در خداوند فرا می‌خواند.
- حمایت خداوند از اولیای خود: چگونه خداوند پیامبران خود را از دسیسه دشمنان حفظ می کند و آنها را از توطئه ها و دسیسه ها نجات می دهد.
- برتری در اخلاق: مریم سلام الله علیها الگوی پاکی و عفت بود و عیسی در تمام احوالش پیامبری فرخنده بود.
- حقیقت بندگی خدا: حضرت عیسی علیه السلام خود در گهواره اعلام کرد که «بنده خدا» است، که این خود تأیید می‌کند که پیامبران بنده خدا هستند، نه خدایان.
داستان عیسی علیه السلام گواهی ماندگار بر عظمت خالق و رحمت او نسبت به بندگانش است. همچنین گواهی است بر راه روشن هدایت برای هر کسی که بخواهد آن را دنبال کند و گواهی است بر اینکه توحید ناب، اساس همه خوبی‌ها و نیکی‌هاست.
مهمترین درسی که داستان عیسی بن مریم (ع) با این همه جزئیات در شما به جا گذاشت، چیست؟
